- Posadzki epoksydowe
Posadzki epoksydowe są posadzkami o bardzo dużej sztywności i bardzo dużej wytrzymałości mechanicznej, dużej odporności na ścieranie. Nie posiadają właściwości krycia pęknięć betonów i jeżeli występuje pękanie podłoża betonowego, to każda najmniejsza rysa betonu zostanie przeniesiona na powierzchnię posadzki. Następuje wtedy rozszczelnienie powierzchni i powolna degradacja tak powłoki epoksydowej jak i podłoża betonowego. Z tego względu, posadzki tego typu mają najlepsze zastosowanie w suchych obszarach eksploatacyjnych, takich jak: magazyny, sucha produkcja, konfekcjonowanie… Najlepsze powierzchnie to stare, już dobrze ustabilizowane podłoża betonowe, gdzie nastąpiły wszelkiego rodzaju spękania betonów i istnieje możliwość łatwego i niedrogiego wykonania napraw lub nowe wylewki na dolnych kondygnacjach, bezpośrednio na płycie dennej budynku.
Przy dużym naświetleniu zauważalne jest odbarwianie się żywicy w kierunku lekko żółtym – jest to efekt oddziaływania UV na powierzchnię oraz żółtego utwardzacza stosowanego przez dostawców materiałów. Generalnie należy przyjąć, że posadzka epoksydowa nie jest odporna na UV. Drugim problemem związanym ze światłem jest „efekt dywanika”; jeżeli w trakcie eksploatacji część posadzki będzie zasłonięta np. poprzez dywan, to jego przesunięcie może odsłonić posadzkę już w innym kolorze. Tzn. Jeśli na posadzkę pada cień, to te miejsca zacienione będą dłużej utrzymywały kolor. Trzeci element to zadrapania uszkadzające posadzkę. Zadrapania powierzchni, które odkrywają wewnętrzną strukturę żywicy są w kolorze lekko żółtym. Posadzka po zadrapaniu łatwiej chwyta brud, a co za tym idzie, przy niestarannym myciu, obok koloru żółtego pojawi się kolor brudno żółty. Mają z reguły dobra odporność na działanie czynników chemicznych, jednak nie polecamy ich do zastosowań w środowiskach o działaniu agresywnych czynników chemicznych. Epoksydy mają lepszą odporność na działanie alkaliów. Ich podstawowym ograniczeniem jest wrażliwość na wyższe temperatury. W temperaturach pow. 60 st. C następuje ich zmiękczenie i odspojenie od podłoża. Przykładowe realizacje oprate na systemach EP
- Posadzki poliuretanowe
Posadzki poliuretanowe w odróżnieniu od epoksydowych są posadzkami o większym module elastyczności. O ile można wyprodukować poliuretan, który po zajściu reakcji będzie tak twardy jak epoksyd, o tyle nie jest możliwe wyprodukowanie epoksydu, który byłby tak elastyczny jak poliuretan. Dlatego w pewnych okolicznościach, posadzki poliuretanowe mają przewagę nad technologiami epoksydowymi. Przy pękających podłożach betonowych, np. na wielokondygnacyjnych parkingach podziemnych, na parkingach otwartych, posadzki oparte na membranach poliuretanowych są jedynym rozsądnym rozwiązaniem. Membrany te – odpowiedniej jakości instalowane przy odpowiedniej grubości mają do 400% elongacji i zapewniają absolutną, wieloletnią szczelność powłoki, a tym samych całkowitą ochronę podłoża betonowego. Systemy przedstawiane poniżej mają własności krycia rys statycznych (co nie jest specjalnym osiągnięciem!) ale i dynamicznych pęknięć podłoża betonowego, tzn. gdy pęknięcia takie pojawiają się cały czas przy pracy poszczególnych partii powierzchni betonowej w okresie eksploatacyjnym. Ważnym elementem posadzek poliuretanowych jest ich odporność na działania UV. Posadzki te na pewno się starzeją ale nie zauważamy przebarwień jak w przypadku epoksydów. Poliuretany stały się głównym materiałem do wykonywania i zabezpieczania posadzek dekoracyjnych. Ich moduł sprężystości pozwala na krótkotrwałe odkształcenia powierzchni minimalizując możliwość ich zarysowania. Odporność na ścieranie oraz możliwość zarysowania przy odpowiedni dobranej mieszance poliuretanów jest doskonała. Następnym elementem jest ich możliwość regeneracji nie wymagająca wykonywania posadzki w systemie na grubo w odróżnieniu od systemów epoksydowych. Ich naprawa polega na ponownym nałożeniu warstw lakierniczych, które przywracają wizyjność posadzki w 100%.
- Posadzki kompozytowe – warunki ekstremalne
Posadzki kompozytowe stosowane są zwykle w warunkach, gdzie codzienna eksploatacje poddawana jest ekstremalnym działaniom czynników zewnętrznych. Takimi czynnikami są ogromne obciążenia mechaniczne, obciążenia agresywnymi czynnikami chemicznymi (kwasy, ługi) oraz czynnikami temperaturowymi. Posadzki muszą spełniać te trzy warunki jednocześnie, tzn. muszą być absolutnie odporne na te czynniki w jednakowym zakresie! W niektórych przypadkach posadzki tego typu, reklamowane jako posadzki do najcięższych zastosowań spełniają tylko dwa z tych warunków: najczęściej jest to odporność mechaniczna wraz z odpornością chemiczną. Jednak jeżeli chodzi o trzeci warunek, tj. odporność na szoki termiczne – np. w chłodniach, gdzie zmrożoną (do -30°C ) posadzkę trzeba umyć wrzątkiem, posadzki te, najczęściej na bazie spoiwa epoksydowego, nie spełniają już takiego warunku. Rozwiązaniem stała się tutaj grupa posadzek oparta na bazie poliuretano-polimoczników.
• Dylatacje
Proponujemy Państwu uszczelnienia szczelin dylatacyjnych metodami tradycyjnymi (masy uszczelniające + sznur) oraz technologie opierające się na profilach mechanicznych. O ile te pierwsze są wystarczające do uszczelniania szczelin przeciwskurczowych, o tyle profile mechaniczne (aluminiowe lub EPDM) są najlepszymi rozwiązaniami jeśli chodzi o uszczelnienia dylatacji konstrukcyjnych.
Gorąco polecamy zwłaszcza profile EPDM, które są bezkonkurencyjne, jeżeli chodzi o uszczelnienia zwłaszcza szczelin dylatacji konstrukcyjnych na powierzchniach poszczególnych kondygnacji parkingów podziemnych i, przede wszystkim , wielopoziomowych parkingów otwartych! Właściwości profili EPDM pozwalają na pracę poszczególnych płyt podłoża w ogromnym wymiarze, zapewniając absolutną, długoletnią szczelność połaczenia. Chroni to Administratorów obiektów przed odpowiedzialnością za ewentualne zniszczenie karoserii i szyb parkujących na obiektach pojazdów.
To najlepsze rozwiązania najlepszych producentów w tej dziedzinie. Także, jeśli chodzi o stosunek: jakość – cena.